Αναζητείται μια Νέα Στρατηγική
- xvenet
- 21 Απρ 2015
- διαβάστηκε 3 λεπτά
Γράφει ο Υποναύαρχος (εα) Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς ΠΝ Στρατιωτικός Αναλυτής
Χτυπημένη από τη σοβαρή οικονομική κρίση από τα τέλη του 2009, η Ελλάδα αναζητά απεγνωσμένα τη στρατηγική για να ξεφύγουμε από την αιματηρή λιτότητα που υπαγορεύουν οι Θεσμοί.

Ωστόσο, απαιτώντας να εφαρμόσουμε όλο και περισσότερα μέτρα λιτότητας, η ηγέτιδα δύναμη της ΕΕ η Γερμανία, φαίνεται ότι παραμελεί το μάθημα που έμαθε από τη δεκαετία του 1930, «δηλαδή ότι η λιτότητα δεν λύνει μια κρίση χρέους, παρά μόνο η πραγματική οικονομία και η ανάπτυξη μπορούν να το επιτύχουν».
Ως στρατηγική, στην παρούσα ανάλυση αναφέρομαι σε ένα περίπλοκο φαινόμενο που περιλαμβάνει ορισμένα στοιχεία. Τα σημαντικότερα εξ αυτών είναι η ιστορία, η γεωγραφία, ο πληθυσμός, η φύση του πολιτικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένων και στοιχείων όπως η θρησκεία, η ιδεολογία, ο πολιτισμός, πολιτικά και στρατιωτικά ιδρύματα, οικονομικοί παράγοντες και τεχνολογικοί συντελεστές .
Συνεπώς, μπορεί να λεχθεί ότι η στρατηγική συνιστάται από μια συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ της πολιτικής από τη μία πλευρά και από όλα τα προαναφερθέντα σχετικά στοιχεία από την άλλη.
Η στρατηγική πρέπει να λαμβάνει υπόψη της όλους αυτούς τους παράγοντες και επί πλέον τη γεωπολιτική πραγματικότητα. Αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι πολύ κρίσιμο και πιστεύω ότι είναι το “ισχυρό χαρτί” της παρούσας κυβέρνησης. Ο λόγος που με κάνει να το πιστεύω, δεν είναι άλλος από το ότι η στρατηγική αναπτύσσεται και εφαρμόζεται σε πραγματικό χρόνο και χώρο για την αντιμετώπιση του αντιπάλου.
Είμαστε υποχρεωμένοι και πρέπει λοιπόν να προσαρμόσουμε τόσο εμείς όσο και οι Θεσμοί, συνειδητά τη στρατηγική μας στις γεωπολιτικές πραγματικότητες. Σε περίπτωση που οι γεωπολιτικές συνθήκες αλλάξουν, οι διαμορφωτές πολιτικής πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν αυτές τις αλλαγές και να τροποποιήσουν τη στρατηγική και τους στρατηγικούς σκοπούς αναλόγως.
Είναι γεγονός ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας δεν έχει παρατηρηθεί η ύπαρξη κανενός μόνιμου συνόρου, πράγμα που αποδεικνύει ότι εφ’ όσον στα σύνορα απουσιάζει η γεωπολιτική, γεωστρατηγική και γεωοικονομική βάση αποτελούν πηγή κρίσεων.
Επίσης χαρακτηριστική είναι η ρήση του Sun Tzu ότι «εάν γνωρίζεις τον εχθρό και τον εαυτό σου δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι το αποτέλεσμα (ακόμη) και εκατό μαχών. Εάν γνωρίζεις τον εαυτό σου αλλά όχι τον εχθρό, για κάθε νίκη που κερδίζεις θα έχεις και μια ήττα. Εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε τον εχθρό σου θα νικηθείς σε κάθε μάχη» .
Σήμερα φαίνεται ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει ότι πρέπει πλέον να συμμετάσχει σε ένα “θανάσιμο παιχνίδι εξουσίας” για το μέλλον της χώρας και μάλιστα με “ανορθόδοξο μέθοδο”.Έτσι η Αθήνα στράφηκε προς τη Μόσχα και το Πεκίνο, όταν οι οικονομικές διαπραγματεύσεις με τους Ευρωατλαντικούς Θεσμούς δείχνουν ότι έφτασαν σε αδιέξοδο.
Μέχρι στιγμής, “μετά το αδιέξοδο στην έκκληση για την ελάφρυνση της λιτότητας” για να επιτρέψει στην ελληνική οικονομία να πάρει μια ανάσα, η κυβέρνηση μας, αν και ανήκουμε στη Δύση, έχει στραφεί προς την Ανατολή, δηλαδή στη Μόσχα και στο Πεκίνο. Είναι ένα βήμα που θα μπορούσε να αλλάξει το μέλλον της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της ΕΕ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Ρώσος Πρόεδρος κ. Βλαντιμίρ Πούτιν προσέφερε στην Ελλάδα μια ιδιαίτερα προσοδοφόρα συμφωνία. Να λάβουμε μέρος στο έργο του νέου αγωγού αερίου και να επιτρέψει στη χώρα μας να γίνει ένα από τα κύρια κέντρα διανομής ενέργειας στην Ευρώπη.
Με τη σειρά του, ο Έλληνας Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας δεσμεύτηκε να αντιταχθεί σε νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, προκαλώντας οργή στην Ουάσινγκτον, η οποία κατήγγειλε την Ελλάδα ως «Δούρειο Ίππο» που χρησιμοποιείται από τη Ρωσία για να επιστρέψει στην τροχιά της ΕΕ.
Ωστόσο, οι Θεσμοί δεν κάνουν τίποτα για να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας και την οικονομική κρίση, που η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσει σύντομα στους κόλπους της.
Αυτό που κανείς στο Βερολίνο, το Παρίσι ή τη Ρώμη δεν τολμά να αντιμετωπίσει είναι η πραγματικότητα. Ότι οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αργοπεθαίνουν. Δημογραφικά, οικονομικά και κοινωνικά βρίσκονται αγωνιωδώς σε ένα φαύλο κύκλο θανάτου.
Η ΕΕ πρέπει να κάνει μια «οριστική ρήξη» να προσπαθήσει να βρει τα κοινά συμφέροντα με την Ανατολή, να προχωρήσει σε μια πρωτοβουλία για Ευρασιατική Συνεργασία. Διαφορετικά, η Ευρώπη θα δοκιμασθεί σε ακόμη μεγαλύτερη οικονομική ύφεση, και μπορεί σύντομα να καταλήξει όπως είναι η Ελλάδα σήμερα.
Πηγή: www.komistes.gr/
Comments