Νέες ευκαιρίες για την Ελλάδα

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου στέρησε από τη Δύση έναν εχθρό. Αυτό ήταν απολύτως φυσικό, δεδομένου ότι ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν ένας παραλογισμός παρά ένα ιστορικό πρότυπο. Το ΝΑΤΟ από τότε έχει περιορίσει τις στρατιωτικές δυνατότητες και είναι πλέον μειωμένη η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Γράφει ο Υποναύαρχος (εα) Δημήτριος Ν. Τσαϊλάς ΠΝ, Στρατιωτικός Αναλυτής

Από τη δεκαετία του 1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μετακινήσει τις δυνάμεις τους από την Ευρώπη με την εκτίμηση ότι η κατάσταση της ασφάλειας στην ηπειρωτική Ευρώπη ήταν σε μεγάλο βαθμό και ολοένα πιο σταθερή. Πράγματι, μετά την αναταραχή και σύγκρουση στα Βαλκάνια, ένα μεγάλο μέρος της στρατιωτικής υποδομής και στρατευμάτων, ασχολήθηκε με την προσπάθεια της συμμαχίας στην υποστήριξη των στρατιωτικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή, την Κεντρική Ασία και την Αφρική.

Ο στρατηγικός στόχος των ΗΠΑ μετατοπίσθηκε προς την Ασία. Αυτός ο “επανακαθορισμός” ήταν δικαιολογημένος, εν μέρει, αφού η Ευρώπη ήταν πλέον μια “νησίδα ασφαλείας”, παρά ένα πρόβλημα ασφαλείας.

Οι άμεσοι ανταγωνιστές των ΗΠΑ, τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν σαφώς νέες φιλόδοξες επιδιώξεις σε περιφερειακά πρότυπα ασφαλείας, και εκτιμάται ότι πιστεύουν, να ενισχύσουν τα εθνικά τους συμφέροντα και να αντιστρέψουν τις στρατηγικές “απώλειες” του παρελθόντος. Το πιο κατάφωρο παράδειγμα είναι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η προσάρτηση της Κριμαίας, και η συνέχιση των προσπαθειών να δημιουργηθεί η “Νοβορωσία” στην ανατολική Ουκρανία.

Το ερώτημα τώρα είναι τι θα πρέπει να κάνει η Ουάσιγκτον με τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ για να αποτρέψει τη Ρωσία να επωφεληθεί από τη μειωμένη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στη συρρίκνωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Συμμαχίας.

Το πρόβλημα επιδεινώνεται καθώς οι ισχυροί Ευρωπαίοι σύμμαχοι (Γερμανία – Γαλλία) θεωρούν ότι υπάρχει έλλειψη ισχυρής ηγεσίας στην εξωτερική πολιτική από την κυβέρνηση Ομπάμα, κυρίως για το θέμα της Ουκρανίας.

Στην πραγματικότητα, η στρατηγική του ΝΑΤΟ φαίνεται να θεμελιώνεται σε δύο προβληματικές υποθέσεις.

Η πρώτη αντιμετωπίζει την τρέχουσα κρίση ως προσωρινή και το ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να κάνει καμία δυναμική κίνηση για να αποτρέψει τη Μόσχα. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση υποθέτει ότι ο Πούτιν δεν έχει μακροπρόθεσμο στόχο να αναμορφώσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας της Ευρώπης.

Παρόλο που τα σχέδια εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) της Ρωσίας δεν έχουν προχωρήσει όπως είχαν αρχικά προγραμματιστεί, ο Πούτιν φαίνεται ότι έχει δεσμευτεί να δαπανηθούν δισεκατομμύρια για την αύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των ΕΔ της Ρωσίας, παρά τα σοβαρά προβλήματα της ρωσικής οικονομίας.

Η δεύτερη αμφισβητήσιμη υπόθεση είναι η δημιουργία της δύναμης ταχείας αντίδρασης 5.000 στρατιωτών που θα παρέχει ασφάλεια στα ανατολικά κράτη μέλη του ΝΑΤΟ. Χωρίς όμως επαρκείς δυνάμεις, δυνητικά υπόκειται σε πιθανές τακτικές εκφοβισμού, από την ισχυρή Ρωσία.

Σύμφωνα με εσωτερικές εκτιμήσεις του ΝΑΤΟ, οι Ρώσοι θα έχουν όλο και περισσότερο τη δυνατότητα για μαζική και ταχεία διεξαγωγή επιχειρήσεων πριν από τη δύναμη ταχείας αντίδρασης του ΝΑΤΟ. Φανταστείτε ακόμη και με μια ισχυρή ηγεσία των συμμάχων καθώς και γρήγορη πολιτική συναίνεση, η λήψη απόφασης θα μπορούσε να διαρκέσει αρκετές ημέρες. Άλλωστε αυτό είναι φανερό στην παρούσα κρίση.

Συνεκτιμημένων των παραπάνω υποθέσεων, γίνεται αντιληπτή η ανησυχία τόσο των ΗΠΑ, όσο και της Γερμανίας για οποιαδήποτε έκφραση δημιουργίας οποιουδήποτε “αντίβαρου ασφαλείας” από κράτος σύμμαχο του ΝΑΤΟ που είναι και μέλος της ΕΕ όπως η Ελλάς.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Αθήνα με τη νέα κυβέρνηση πρέπει να εργασθεί σοβαρά στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα για την επίτευξη των στόχων εξωτερικής πολιτικής της. Πράγματι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών βλέπει περισσότερες ευκαιρίες παρά περιορισμούς στη χρήση του τρέχοντος συστήματος για την προώθηση των συμφερόντων της.

Η διεθνής συμπεριφορά της Ελλάδος οφείλει να καθοδηγείται ιδεολογικά, και να εφαρμόζει εξωτερική πολιτική που να αποσκοπεί στην απόκτηση ισχύος. Είναι ανάγκη να προσπαθήσει να αναθεωρήσει ριζικά την τρέχουσα κατάσταση των αποτυχημένων κανόνων, προτύπων, και θεσμών.

Ο στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι προσανατολισμένος προς τις παραδοσιακές αξίες, την αίσθηση του μεγαλείου του πολιτισμού μας, τον πατριωτισμό των Ελλήνων και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Να αναπτύξουμε νέες στρατιωτικές και διπλωματικές συνεργασίες και να αναβαθμίσουμε τις υφισταμένες σε πολλά κέντρα εξουσίας, συμπεριλαμβανομένων παγκόσμιων και περιφερειακών οργάνων.

Πηγή: www.komistes.gr/

#νατο #ρωσία #ηπα #πόλεμος